Leniwa niedziela w Serengeti (fotostory)

Drugi dzień naszego pobytu w Serengeti zapisał się w mojej pamięci jako „dzień, w którym zwierzętom się nie chciało”. A wyglądało to mniej więcej tak:

Nakręceni atrakcyjnymi spotkaniami z poprzednich dni wyruszamy z kempingu na poranny objazd parku jeszcze przed świtem..

...ku zdziwieniu nielicznych nie śpiących już mieszkańców Serengeti.

Wschód słońca nad sawanną wart jest jednak pobudki przed szóstą rano!

Pierwszy punkt zwiedzania - "lamparcie drzewo", na którym wczoraj urzędowała lamparcica z młodym. Wypatrujemy przez lornetkę jakiegoś ruchu wśród gałęzi. Dostrzegamy wreszcie budzącą się matkę, a nawet kawałek głowy lamparciątka!

Tu mały nieporadnie próbuje dogonić matkę, która przed chwilą zwinnie zeskoczyła z drzewa. Musi jeszcze mocno popracować nad tym manewrem, jeśli chce kiedyś zasłużyć na miano najgroźniejszego drapieżnika sawanny!

Mijamy turystów uparcie wypatrujących matki z młodym w wysokiej trawie sawanny. Tak, ten dzień będzie pełen takiego wypatrywania...

Zrobiliśmy już dobrych parę kilometrów i nic... tylko czasem na naszej drodze pojawia się jakiś zaskoczony dik-dik.

My szukamy zwierząt od dołu, ci, których stać na godzinny przelot balonem za $500, wypatrują ich z góry.

Jak widać zresztą nie tylko turyści zawzięcie szukają w wysokiej trawie sawanny jakichkolwiek śladów życia...

A wierzcie mi, tej trawy jest w Serengeti naprawdę sporo!

Tego dnia nawet najszybsze zwierzęta świata są mało ruchliwe - gepard po powolnym, pełnym gracji przedefilowaniu parę razy przed naszym jeepem, w pewnym momemcie siada i zasypia!

Drapieżne koty sawanny są wyjątkowo rozleniwione - kilkaset metrów dalej napotykamy wylegującą się na pniu drzewa samotną lwicę...

...która jak widać była tego poranka na wyjątkowym zjeździe!

Jakiś czas później dostrzegamy trzy młode samce ucinające sobie drzemkę. O dziwo, jeden z nich nawet podnosi na nasz widok głowę!

Widocznie jednak nie przypadamy mu do gustu, bo po kilkuminutowym powierceniu się pod drzewkiem, postanawia przenieść się gdzieś indziej, żegnając nas obrażonym, choć jednocześnie bardzo 'od niechcenia' rykiem.

Kolejna nudząca się na sawannie lwica - tym razem w wydaniu "nastoletnim" (no tak, co młoda dziewczyna ma robić sama na takim zadupiu!)

Zresztą w Serengeti nudzą się nie tylko drapieżne koty... Spotykamy zblazowanego afrykańskiego bawoła...

...mocno zasępione marabuty...

...oraz mającego po dziurki w nosie hipopotama...

Najwyraźniej byli też tacy, którzy zanudzili się na sawannie na śmierć...

Pozostaje nam więc podziwianie "jurajskich" krajobrazów Serengeti - jest tu tak pierwotnie, że nie zdziwiłabym się, gdyby nagle pojawiły się na horyzoncie dinozaury... choć im pewnie też by się nie chciało!

W końcu pokonani wracamy na - też świecące pustkami - pole namiotowe...

... gdzie dochodzimy do wniosku, że jedyne zwierzęta, na które w Serengeti zawsze można liczyć, to trzymające się w kupie strachliwe gazele:-)